Για την αλήθεια ρε γαμώτο !
(Μαζί σου, αλλά για ποια αλήθεια μιλάς ;)
////////////////////////////////////////////////////////////////
Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας
///////////////////////////////////////////////////////////////
Τις προάλλες τηλεφωνήθηκα με τον φίλο μου τον Γιάννη και
είπαμε να τα πούμε από κοντά κάπου στη παραλιακή. Δώσαμε ραντεβού κοντά στις
ομπρέλες του Ζογγολόπουλου. Με την ευκαιρία θα ρίχναμε και μια-δυο βόλτες πάνω
κάτω γιατί, κακά τα ψέματα, τα τελευταία χρόνια προσέχουμε όλο και λιγότερο τον
εαυτό μας και « στρογγυλεύουμε » όλο και περισσότερο.
Τελικά, αφού κάναμε μισή βόλτα με το ζόρι - πολύ λάδι και
λίγη τηγανίτα, χαρακτηριστικό αρκετών Νεοελλήνων - πιάσαμε ένα παγκάκι με έναν
φτωχό - όπως τα περισσότερα πράγματα σήμερα - ίσκιο να μας ψευτοκαλύπτει.
- Κοίτα ρε τα κωλόπαιδα, πάλι λέρωσαν τα μνημεία, τι
σκατολαός είμαστε!!
- Γιάννη, άμα είναι να αρχίσεις πάλι τα « γαλλικά » -
πόσο αντιπαθώ αυτή την έκφραση και όμως τη χρησιμοποιώ κι εγώ συχνά, όπως τόσα
άλλα από τα οποία έχω αλωθεί - εγώ έφυγα, να το ξέρεις! Είπαμε να πάμε μια
βόλτα να χαλαρώσουμε, όχι να είμαστε στη τσίτα συνέχεια !
- Ρε Τρύφωνα, για την αλήθεια ρε γαμώτο!
- Μαζί σου, αλλά για ποια αλήθεια μιλάς;
- Τα παιδιά, οι Los Lampicos κάνουν ότι μπορούν να
καθαρίζουν μνημεία,παγκάκια, τοίχους και μετά έρχονται αυτοί οι αληταράδες και
τα βρωμίζουν πάλι!
- Δίκιο έχεις, αλλά τι να κάνουμε;
- Σωστά, τι να κάνουμε.. η παρτάρα μας και στη
καρακοσμάρα μας..
- Γιάννη, προτού αρχίσεις πάλι να παριστάνεις τον δικαστή
Dredd ή τον Ράμφο τον διανοητή σκέψου ότι δεν είσαι ο μόνος που αντιμετωπίζει
μεγάλα προβλήματα, δεν είσαι ο μόνος που δικαιούται να είναι οργισμένος και να
θυμώνει ή να βρίζει. Απλά άλλοι σκέφτονται φωναχτά και άλλων η οργή είναι
βουβή. Δεν βλέπεις τι γίνεται, πχ τον τελευταίο καιρό με το Mega ; Εκεί δηλ,
δεν ισχύει το «Για την αλήθεια ρε γαμώτο ! » ;
- Μαζί σου, αλλά για ποια αλήθεια μιλάς ; Και σε τελικά
ανάλυση σιγά να μη στάξω δάκρυ για τα λαμόγια, τους καναλάρχες!
- Ναι σωστά, να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα αλλά όχι η
δικιά μου.
- Ρε συ, πας καλά ; Σιγά να μη βάλω τη γάτα μου να κλαίει
για τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη, τον Ψυχάρη και τα θαλασσοδάνεια τους που
βούλιαξαν το κανάλι!! Να εξυγιανθεί και ας αλλάξει χέρια ιδιοκτητών. Και στο
τέλος ,ποιος έχει ασχοληθεί με τις χιλιάδες απολύσεις άλλων ιδιωτικών
υπαλλήλων που δεν έχουν πρόσβαση στο γυαλί;
Η κουβέντα είχε αρχίσει να γίνεται αχταρμάς. Και οι δύο
συμφωνούσαμε στα βασικά αλλά η συζήτηση εκφυλιζόταν στο ποιος φωνάζει πιο πολύ
και ποιος θα τη πει σε ποιον μέσω παράλληλων μονολόγων - χαρακτηριστικό κι αυτό
αρκετών Νεοελλήνων.
- Εγώ μια χαρά πάω, και δεν σου μιλάω γι΄ αυτούς που
ανέφερες ούτε για τα συνολάκια της Τρέμη ούτε για τα κοστούμια του Πρετεντέρη .
Το Mega για μένα είναι ένας τεχνικός που του κοινοποίησε έξωση ο ιδιοκτήτης
του. Και έχει δυο παιδιά στο σχολείο…Το Mega για μένα είναι ένας άλλος που είπε
ότι πηγαίνει στις λαϊκές αγορές και ζητά τα σαπάκια από τους πάγκους… Το Mega
για μένα είναι μία υπάλληλος του καναλιού που ζήτησε πίστωση για πράγματα αξίας
18 ευρώ – κι ο διευθυντής του καταστήματος της είπε να πάρει περισσότερα… Τόσες
και τόσες ιστορίες… Που θα παραμείνουν ανείπωτες ενώ βιώνονται με τον χειρότερο
τρόπο γιατί δεν σ΄αφήνει η περηφάνια να βγάλεις προς τα έξω την ανάγκη σου…Η
βουβή οργή που σου έλεγα νωρίτερα…
Για την αλήθεια ρε γαμώτο! Αλλά για ποια αλήθεια μιλάς;
Για την αλήθεια που είχαμε μια ζωή σε τάξη ή για την
αλήθεια ότι ζούσαμε σε μια εικονική πραγματικότητα για χρόνια όπου πολλές
οικογένειες είχαν τρία αυτοκίνητα, 6 κινητά, στεγαστικά, καταναλωτικά, 10
πλαστικές κάρτες, γαμοδάνεια, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια;
Για την αλήθεια ρε γαμώτο! Αλλά για ποια αλήθεια μιλάς;
Για τους σάπιους πολιτικούς; Και αυτοί πώς μας προέκυψαν; Με αλεξίπτωτο; Και όταν εγώ έβαζα μέσον για να διοριστώ εγώ ο ίδιος ή το
παιδί μου γράφοντας στα παλιά μου τα παπούτσια έννοιες όπως αξιοκρατία και
ηθική ποιος ήταν τότε ο σάπιος;
Για ποια αλήθεια λοιπόν και για ποιο Mega;
Των μετόχων και των υψηλόβαθμων στελεχών ή των
εργαζομένων που οι ιθύνοντες μήνες τώρα αδιαφορούν αν - οι εργαζόμενοι - είναι
χορτάτοι ή πεινάνε και αύριο μπορεί να βγουν στο δρόμο χωρίς ειδοποίηση;
Και οι σκατόψυχοι που επιχαίρουν; Ποια αλήθεια εκφράζουν
αυτοί;
Κι επειδή ο άλλος είναι άνεργος και δυστυχισμένος πόσο
μαλάκας πρέπει να είμαι εγώ για να θεωρώ ότι η δικιά μου κατσίκα δεν κινδυνεύει
να ψοφήσει κι αυτή ;
Για την αλήθεια ρε γαμώτο !
(Μαζί σου, αλλά για ποια αλήθεια μιλάς;)
Πήρε να βραδιάζει. Το μούχρωμα στον Θερμαϊκό έχει πάντα
κάτι το ιδιαίτερο. Στο μυαλό μου ήρθε το μούχρωμα του Μαβίλη:
Μούχρωμα
Φυσάει τ’ αεράκι μ’ ανάλαφρη φόρα
και τες τριανταφυλλιές αργά σαλεύει·
στες καρδιές και στην πλάση βασιλεύει
ρόδινο σούρουπο, ώρα μυροφόρα,
χρυσή θυμητικών ονείρων ώρα,
που η ψυχή τη γαλήνη προμαντεύει,
την αιώνια γαλήνη, και αγναντεύει
σα για στερνή φορά κάθε της γνώρα
αξέχαστη· ξανθές κρινοτραχήλες
αγάπες, γαλανά βασιλεμένα
μάτια ογρά και φιλιά και ανατριχίλες
και δάκρυα· πλάνα δώρα ζηλεμένα
της ζήσης, που αχνοσβιέται και τελειώνει
σαν το θαμπό γιουλί που ολοένα λιώνει.
