Τι είναι το Πάσχα για μένα…

 

Τι είναι το Πάσχα για μένα…

/////////////////////////////////////////////////////////////////////

 Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας

/////////////////////////////////////////////////////////////////////

Πάσχα... μακριά από τη πατρίδα. Κι αν όπως λένε όλα μια ιδέα είναι, δεν παύουν κάποια πράγματα που μόνο πράγματα δεν είναι να σου λείπουν. Πολύ…

Η ελπίδα για τη «θέωση», για τη  διάβαση και το πέρασμα, η νίκη της ζωής έναντι του θανάτου….χρειάζεται μια ζωή και πάλι δεν φτάνει για να αντιληφθείς την πνευματικότητα των συμβολισμών, να κατανοήσεις το νόημα.

Η ανάγκη για ταπεινότητα..να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας.

Να αναθεωρήσουμε τη πορεία μας…να βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε κατάματα το χειρότερο κομμάτι του εαυτού μας. Να ζητήσουμε συγγνώμη, να μετανοήσουμε.

Πάσχα για μένα είναι η αγάπη της γυναίκας μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέμαι πως καταφέρνει και με αντέχει με τόσες ιδιοτροπίες που έχω. Θα βάλουμε αρνάκι στον φούρνο. Για κοκορέτσι ή κοντοσούβλι ούτε λόγος να γίνεται..είναι αδιανόητα πράγματα εδώ.

Πάσχα για μένα είναι το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού…η αθωότητα…Κάθε παιδί που μεγαλώνει όπως πρέπει, με στοργή, αγάπη, μόρφωση είναι ένα μικρό Πάσχα.

  

Πάσχα για μένα είναι όταν κάθε γυναίκα ξεφεύγει από το έρεβος της βίας και της καταπίεσης.

Πάσχα για μένα είναι όταν ένας πατέρας κάνει δυο και τρεις δουλειές και μια μάνα δουλεύει ως καθαρίστρια για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

  

Η νίκη έναντι των ναρκωτικών. Η ζωή είναι η καλύτερη «ουσία».

Πάσχα για μένα είναι το "πέρασμα " από τη ψευδαίσθηση, την ουτοπία στην αλήθεια, στη συνειδητοποίηση. Το " ξεκαθάρισμα " μέσα σου. Το πλήρωμα του χρόνου για να δεις με ποιους θα πας και ποιους θ΄ αφήσεις. Ν΄ αγκαλιάσεις και να γίνεις ένα με τους ξένους που έγιναν αδέρφια σου και να παραδώσεις στη λήθη τ΄ αδέρφια σου που έγιναν ξένοι.

Πάσχα για μένα είναι ο αγώνας των γιατρών και νοσηλευτών. Άγγελοι στους ώμους μας.

Η φύση που αναγεννάται…

Δυο λέξεις κλωθογυρίζουν στο μυαλό μου. «Πέρασμα» και «Πάσχειν». Συνυφασμένες άρρητα με τον Χριστό. Τον αληθινό επαναστάτη. Τον αληθινό βασιλιά και ηγέτη. Γιατί; Γιατί ήταν ταπεινός. Γιατί θυσιάστηκε για τα δικά μας κρίματα. Με το Αίμα του Ξέπλυνε τις αμαρτίες μας. Τραγική φιγούρα…τραγική αντίθεση από τόσους άλλους αυτοαποκαλούμενους επαναστάτες.

Ψευτοεπαναστάτες. Καμώνονται τους τρανούς με το αίμα και τη θυσία των άλλων.

Οι βασιλιάδες οι χάρτινοι…

Δεν μπορώ να νιώσω το Πάσχα εδώ στα ξένα. Ίσως γιατί δεν γνωρίζω καλά ακόμα τη γλώσσα…ίσως γιατί δεν μπορώ ή δεν επιθυμώ να εντρυφήσω στη τελετουργία και στα σύμβολα του καθολικισμού. Τόσο χρυσάφι, μάρμαρο, γρανίτης, ανάκτορα, παλάτια μέχρι τον ουρανό. Αυτή η επιβολή της μεγαλοπρέπειας, της χλιδής που σχεδόν «βιάζει» το βλέμμα σου.

Η άκαρπη συκιά που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε με ένα του λόγο.

Η παραβολή των Δέκα Παρθένων που μας διδάσκουν να είμαστε γεμάτοι από πίστη, προνοητικότητα και φιλανθρωπία, και των Ταλάντων που μας διδάσκουν να είμαστε εργατικοί και πως πρέπει να καλλιεργούμε και να ενισχύουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.

Η αμαρτωλή γυναίκα που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο.

Ο Ιερός Νιπτήρας, ο Μυστικός Δείπνος, η Προσευχή στο Όρος των Ελαιών, η Προδοσία του Ιούδα και η σύλληψη του Ιησού, η ανάκριση από τον Άννα, η άρνηση του Πέτρου και η καταδίκη του Χριστού από τον Καϊάφα.

Η «Ακολουθία των Παθών», η Σταύρωση και η Ταφή .

Η Κάθοδος στον Άδη η ζωηφόρος Ανάσταση, η ήττα του θανάτου και της φθοράς. Η αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο.

ΠΑΣΧΑ. Το «πέρασμα» από τον πόνο, τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης στην αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.  Ο «Εσπερινός της Αγάπης», η διατράνωση της Αναστάσιμης ελπίδας. Τα φύλλα δάφνης που συμβολίζουν την Νίκη του Θεανθρώπου απέναντι στο θάνατο.

Η ταπεινότητα. Η παραδοχή της παροδικότητας του χρόνου που γίνεται σκόνη και χάνεται. Ένας απειροελάχιστος δορυφόρος στα δισεκατομμύρια των ήλιων μέσα στα τρισεκατομμύρια των γαλαξιών. Ένας δορυφόρος που εκπέμπει τη μεγαλύτερη κοσμική ενέργεια. Την Αγάπη.

Αυτό είναι το Πάσχα για μένα…

LA SCALA

Εισαγωγικό σημείωμα

////////////////////////////////////////////////////////////////

Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας

////////////////////////////////////////////////////////////////

Και τώρα πώς να μιλήσεις για τη Scala; Πώς να βρεις τις λέξεις για να πεις τις λέξεις; Να νιώσεις τις λέξεις. Μα πάνω από όλα να νιώσεις τη μουσική. Το δέος. Την ιστορία.

Η Scala δεν είναι μόνο ένα αριστουργηματικό αρχιτεκτονικά οικοδόμημα. Δεν είναι μόνο ένας μοναδικός τόπος συνάθροισης. Δεν είναι μόνο μια αξέχαστη εμπειρία που την διηγείσαι ως ταξιδιωτική ανάμνηση.

Η Scala είναι τρόπος ζωής. Φορέας - Φάρος Πολιτισμού. Απόδειξη για το καλό που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και την ομορφιά που μπορεί να δημιουργήσει πηγαίνοντας ενάντια στη κακία της φύσης του.

Η Scala είναι πνευματική αναζήτηση και ψυχική ανάταση.

Η Scala είναι σκάλα που σε ανυψώνει από το επίπεδο του ενστίκτου στον ουρανό .

Η Scala είναι η Κάλλας. Η δική μας Μαρία. Εκεί ήταν το "σπίτι" της. Δύσκολα γίνονται αποδεκτοί στη πατρίδα τους οι Έλληνες που ξεχωρίζουν.

Η αίθουσα του θεάτρου με το κυκλικό σχήμα ώστε όλοι οι θεατές να έχουν καλή οπτική προς την σκηνή.

Αφήνεις το βλέμμα σου να αγγίξει, να χαιδέψει, να αγκαλιάσει το κόκκινο, το χρυσό και το βελούδο.

Μπροστά σου παρελαύνουν η Lucia di Lammermoor, η Carmen, η Tosca, ο Puccini, ο Rossini, ο Bellini, ο Donizetti, ο Verdi, ο Mozart, ο Mahler, ο Von Karajan, ο Pavarotti και τόσοι άλλοι. Πώς να μετρήσεις τα αστέρια στον ουρανό;

Η τεράστια σάλα αναμονής πριν τις παραστάσεις, οι πολυέλαιοι, τα γυαλιστερά πατώματα, τα μουσικά όργανα, οι προτομές διάσημων συνθετών.

Κορυφαίος χώρος φιλοξενία σπουδαίων παραστάσεων όπερας, μπαλέτου και συναυλιών κλασσικής μουσικής. Για τις περισσότερες παραστάσεις επιβάλλεται να κλείσεις εισιτήριο αρκετούς μήνες νωρίτερα.

 Μέχρι την επόμενη φορά...

Grazie e arrivederci...