Σήμερα που γιορτάζω

-

 




Σήμερα που γιορτάζω

να ΄ναι οι ώρες οι πολλές

στου λόφου σήμαντρο

χαρές

τις ανεμώνες κοίτα

δες

σα γαλανόλευκο καράβι

ταξίδι ήλιου από τον Άδη

και σαν μας φτάσαν 

οι φωτιές

εκεί στου δρόμου τα μισά

εμείς και μόνο εμείς

οι νικητές


Και στο Milano

στη Firenze

πάλι χθες

και μια στο Menzingen

στο Ζug

οι νέες οι φωλιές

θέλει ανάστημα ψυχής

επί ασπαλάθων

να διαβείς

κι όσο τα δάκρυα κρατείς

στην άκρη εσύ

να μη σταθείς

με τη φωτιά να προχωρείς



Σήμερα που γιορτάζω

την ιστορία

ξαναγράφω

Περσέας Μακεδόνας

στιβαρός

ο Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος

δεν είναι κραταιός

κι αν το αδύνατο

χορεύει και γελά

με τη γροθιά

τη καλοσύνη

προσκυνά

όλα του νου και της ψυχής

τα φωτεινά

μικρά παιδιά

της άνοιξης

η αγκαλιά

και σαν μας φτάσαν 

οι φωτιές

εκεί στου δρόμου τα μισά

εμείς και μόνο εμείς

οι νικητές


//////////////////////////////////////////////////////////////

Τρύφωνας Παπαλεωνίδας

//////////////////////////////////////////////////////////////



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο κυβερνήτης

-
Εικόνα
  / //////////////////////////////////////////////////////////// Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας ////////////////////////////////////////////////////////////// Τρέχουν οι σκέψεις και γίνονται λέξεις... Ο δικός μας μικρόκοσμος δεν είναι ο κόσμος όλος. Κι όμως επιμένουμε, είμαστε ακλόνητοι και αμετακίνητοι. Έτσι είναι πάει και τελείωσε. Αφού έτσι το βίωσα, εκείνο το χρώμα είχε, το δε νόημά του είναι αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ. Ο φακός της δικής μου αντίληψης εγκλωβίζει σε συγκεκριμένα καρέ και άλλα δεν υπάρχουν. Ανθίζει το δέντρο μέσα μας. Εμπειρία το βαφτίζουμε. Τέρας ανθίζει μέσα μας, αλλοιώνει τη κρίση μας, εκτρέπει τον χαρακτήρα μας, σκληραίνει το πρόσωπό μας. Εγωισμός τ΄ όνομά του. Ο διάλογος θα ήταν μια κάποια λύση πλην όμως δεν διαλεγόμαστε. Επιβαλλόμαστε. Με τη λεκτική τη βία . Ο διάλογος εκπνέει. Ζήτω ο μονόλογος! Ο παράλληλος . Τα επιχειρήματά μου είναι διάτρητα, έχω όμως τη φωνή μου. Η φωνή μου είναι το καλύτερο επιχείρημά μου γιατί είναι δυνατή. Όχι που θα μου βγουν οι άλ...
Διαβάστε περισσότερα

Τι είναι το Πάσχα για μένα...

-
Εικόνα
  ///////////////////////////////////////////////////////////////// Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας ////////////////////////////////////////////////////////////////// Τι είναι το Πάσχα για μένα… Πάσχα... μακριά από τη πατρίδα. Κι αν όπως λένε, όλα μια ιδέα είναι, δεν παύουν κάποια πράγματα που μόνο πράγματα δεν είναι να σου λείπουν. Πολύ… Η ελπίδα για τη «θέωση», για τη  διάβαση και το πέρασμα, η νίκη της ζωής έναντι του θανάτου….χρειάζεται μια ζωή και πάλι δεν φτάνει για να αντιληφθείς την πνευματικότητα των συμβολισμών, να κατανοήσεις το νόημα. Η ανάγκη για ταπεινότητα..να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας. Να αναθεωρήσουμε τη πορεία μας…να βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε κατάματα το χειρότερο κομμάτι του εαυτού μας. Να ζητήσουμε συγγνώμη, να μετανοήσουμε. Πάσχα για μένα είναι η αγάπη της γυναίκας μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέμαι πως καταφέρνει και με αντέχει με τόσες ιδιοτροπίες που έχω. Θα βάλουμε αρνάκι στον φούρνο. Για κοκορέτσι ή κοντοσούβλι ούτε λόγος να γίνεται..εί...
Διαβάστε περισσότερα

Οι λέξεις που φεύγουν - Οι λέξεις που έρχονται

-
Εικόνα
///////////////////////////////////////////////////////////////////    Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας /////////////////////////////////////////////////////////////////// Μέσα από το τζάμι του λεωφορείου που σε πάει στο αεροπλάνο....βλέπεις τις λέξεις, τις τελευταίες...σε λίγες ώρες θα βρεθείς σε άλλη γη. Θ' ανταμώσεις μ' άλλες λέξεις. Οι λέξεις που φεύγουν...οι λέξεις που έρχονται... "Απομακρυνθείτε από τις πόρτες, κλείνουν αυτόματα ", "Έλεγχος αποσκευών",  "Επιβίβαση-Aποβίβαση"... οι λέξεις που τελειώνουν....οι λέξεις οι ελληνικές.... Στη ταινία "Η αιωνιότητα και μια μέρα", στη παραλία της Θεσσαλονίκης, ο ήρωας της ταινίας έλεγε σε ένα μικρό αγόρι να του φέρει λέξεις και για κάθε λέξη που θα του έφερνε θα του έδινε εκατό δραχμές. Σκηνοθέτης δεν είμαι και ήρωας ποτέ μου δεν υπήρξα. Τα δε εκατόδραχμα μάς έχουν τελειώσει εδώ και πολύ καιρό. Όμως οι λέξεις είναι εδώ, είναι πάντα εδώ και πολλές φορές καρφώνονται σαν πρόκες για να μη τις παίρν...
Διαβάστε περισσότερα