Ω εποχή.. εποχή...
Εσύ που πρόσωπο δεν έχεις αλλά κοιτάς τα πρόσωπα των άλλων.
Εσύ που στην όψη της ρίζας του αιώνα...τον γεννήτορα του φωτός... σωρό από πέτρες βλέπεις.
Ω εποχή... εποχή...
Μικρά κι ασήμαντα για σένα τα δάκτυλα που τον ουρανό αγγίζουν. Δεν είναι πληθυσμός ν΄ αλλάξει το νόημα της λέξης εποχή μου. Το νόημα έρχεται από τα βάθη της Ιωνίας. Από που έρχεσαι εσύ εποχή μου; Δεν είναι ρούχο να το αλλάξεις της εύρεσης η πίστη. Μα τι να βρεις εποχή μου; Η φύση...η μάνα σου η φύση το κενό σου θα γεμίσει εποχή μου. Διαμάντι μόνο με διαμάντι θα κοπεί.
Έλα...μη φοβάσαι εποχή μου...δεν θα σε μαλώσω...δως μου το χέρι σου μια βόλτα για να πάμε. Θα σου μάθω την αλφαβήτα...τη προπαίδεια...την ανατολή και δύση. Θα σου μάθω τον Ιούλιο...τον μήνα των μηνών...τον ομορφότερο απ΄ όλους μήνα που το χάος και το ψέμα νίκησε.
Και τότε εποχή μου...εποχή αληθινή θα γίνεις. Όμορφο πράγμα θα γίνεις...την ατέρμονη ομορφιά των πραγμάτων θα γευθείς. Αυτή που ήταν πάντα εκεί κι εσύ τη πολεμούσες.
Θα έρθει το "επί " και " όχι" πια δεν θα ΄σαι...
//////////////////////////////////////////////////////////////////////
Τρύφωνας Παπαλεωνίδας
//////////////////////////////////////////////////////////////////////
