“The silent people”
of Kainuu (Reijo Kela), land art, Finland
//////////////////////////////////////////////////////////
Παρκαρισμένοι Άνθρωποι
Να σου μιλήσουν
δεν μιλούν
να σου μιλήσουν θέλουν.
Όνειρο θολό που τη πατρίδα ψάχνει
σα ν΄ άλλαξε πορεία σε πειραγμένο εξάντα.
Κύμα χωρίς αφρό τους ξέβρασε
στεγνώσανε τα όνειρα
στεγνώσανε κι εκείνοι.
Για κάποια όαση τραβήξαν
σε στέρφα γη ματώσαν.
Να τους διακρίνω δυσκολεύομαι
έτσι παρκαρισμένοι που ΄ ναι.
Ασάλευτες φιγούρες
σιλουέτες απαράλλαχτες
και σε παρέες δίχως όνομα και κέφι
μηδέ χαρά και δάκρυ.
Άφαντο κοινό
παρκαρισμένο μένει
σαν ήλιος που βασίλεψε
κι ανατολή αρνιέται.
Παρκαρισμένοι άνθρωποι
αφέγγαρο φεγγάρι
της ανθρωπιάς χαρά κρινόσπαρτη
μα δροσανθός δεν έγινε για κείνους.
Σα να ναι ξένη
φορτική
της επαφής η χάρη
παρκαρισμένοι άνθρωποι
της λήθης κεχριμπάρι.
////////////////////////////////////////////////////
Τρύφωνας Παπαλεωνίδας
///////////////////////////////////////////////////
