Σήμερα που γιορτάζω

 

Σήμερα που γιορτάζω

να ΄ναι οι ώρες οι πολλές

στου λόφου σήμαντρο

χαρές

τις ανεμώνες κοίτα

δες

σα γαλανόλευκο καράβι

ταξίδι ήλιου από τον Άδη

και σαν μας φτάσαν 

οι φωτιές

εκεί στου δρόμου τα μισά

εμείς και μόνο εμείς

οι νικητές

Και στο Milano

στη Firenze

πάλι χθες

και μια στο Menzingen

στο Ζug

οι νέες οι φωλιές

θέλει ανάστημα ψυχής

επί ασπαλάθων

να διαβείς

κι όσο τα δάκρυα κρατείς

στην άκρη εσύ

να μη σταθείς

με τη φωτιά να προχωρείς

Σήμερα που γιορτάζω

την ιστορία

ξαναγράφω

Περσέας Μακεδόνας

στιβαρός

ο Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος

δεν είναι κραταιός

κι αν το αδύνατο

χορεύει και γελά

με τη γροθιά

τη καλοσύνη

προσκυνά

όλα του νου και της ψυχής

τα φωτεινά

μικρά παιδιά

της άνοιξης

η αγκαλιά

και σαν μας φτάσαν 

οι φωτιές

εκεί στου δρόμου τα μισά

εμείς και μόνο εμείς

οι νικητές

//////////////////////////////////////////////////////////////

Τρύφωνας Παπαλεωνίδας

//////////////////////////////////////////////////////////////

Νιώσε...

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez

Las Meninas, 1656/57, Prado, Η Βασιλική Οικογένεια ή Οι Δεσποινίδες των Τιμών.

 Όταν η πραγματικότητα ανατρέπεται και νοηματοδοτείται με διαφορετική πυξίδα..

Όταν ανυψωνόμαστε από το επίπεδο των χαμηλών ενστίκτων στο επίπεδο του πνεύματος...

Όταν το καράβι της ύπαρξης μας δεν προσκρούει στα βράχια της ευτέλειας και της χαμέρπειας γιατί υπάρχει ένας «φάρος» ανθρωπισμού, εξευγενισμού, καλλιέργειας και αισθητικής...

Όταν μέσω της Τέχνης μάς προσφέρεται το «κρασί» της γνώσης και το εισιτήριο σε ένα κόσμο γεμάτο φως...

Τότε υπάρχει ελπίδα...

Όσο οι ανθρωπιστικές σπουδές βρίσκονται σε ύφεση οι άνθρωποι θα παραμένουν μορφωμένα κι εξειδικευμένα όντα πλην όμως τεχνολογικά ντουβάρια κι απολίτιστα ζώα.

Δώσε marketing και management, web application, πληροφορική και business administration αλλά πιες κι ένα ποτήρι κρασί με τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Καζαντζάκη, τον Ελύτη, τον Παρθένη,τον Γκίκα, τον Εγγονόπουλο, αφουγκράσου και στοχάσου, γέμισε τη φαρέτρα σου με λογοτεχνία, ποίηση, εικαστικά, νιώσε ξανά τη μυρωδιά από αληθινό χαρτί και μελάνι και στάξε λίγο Αιγαίο στη ψυχή σου.