ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ

//////////////////////////////////////////////////////////////// Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας //////////////////////////////////////////////////////////////// Να μπορούσα, λέει, να κάνω την υπέρβαση. Να σπάσω το κέλυφος. Μόνο τα δικά μου δημοσιεύματα έχουν σημασία, μόνο τα δικά μου.... Γιατί να ασχοληθώ με το τι ανεβάζουν οι άλλοι, τι γράφουν οι άλλοι; Γράφτους στα παλαιότερα...είπαμε...μόνο τα δικά μου... Μα...η επικοινωνία...μπλα μπλα μπλα...η ενσυναίσθηση...μπλα μπλα μπλα...η προσέγγιση....μπλα μπλα μπλα....ωχ αδερφέ μας ζάλισες...είπαμε....σημασία έχει τι ανεβάζω εγώ....σιγά να μη γράφω και σχολιάζω σε δημοσιεύματα των άλλων....το πολύ-πολύ...κάνω ένα like και τελειώνει η ιστορία... Όμως...για στάσου ένα λεπτό....ξέρω ότι είμαι εδώ ή παραμένω απλώς παρκαρισμένος; Εν τη αγνοία μου; Εν τη αδιαφορία μου; Ε...είπαμε...σιγά τ΄ αυγά....μόνο τα δικά μου, οκ; Και αν...λέμε ρε παιδί μου τώρα...αν ακουγόταν η φωνή μου με γράμματα σε αλλουνού ιστορία; Λες να τη διάβαζε τη φων...

///////////////////////////////////////////////////////////////////// Γράφει ο Τρύφωνας Παπαλεωνίδας ////////////////////////////////////////////////////////////////////// Κοιτώντας και ξανακοιτώντας τη selfie πολιτικού ενταγμένου στον χώρο του Σύριζα με τον ετοιμοθάνατο Γλέζο καταλαβαίνεις πόσο λάθος είναι η έκφραση " έπιασε πάτο." Η άβυσσος δεν έχει πάτο. Το σκοτάδι της ψυχής δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Δεν θέλω να σταθώ σε πολιτικές ιδεολογίες. Εξάλλου, οι όροι πλέον " δεξιός, αριστερός, κεντρώος " δεν λένε πολλά πράγματα στον σημερινό δεκαπεντάχρονο του διαδικτύου που βομβαρδίζεται από ταινίες της Marvel και web applications. Γράφοντας αυτές τις λέξεις θέλω να σταθώ σε έναν πόλεμο μεγαλύτερο από αυτόν της πανδημίας. Μεγαλύτερο από τη κλιματική αλλαγή ή το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Θέλω να σταθώ στον πόλεμο των λέξεων, των νοημάτων, των ιδεών. Η λέξη είναι η αρματωσιά μας. Το νόημα είναι η πανοπλία μας. Οι ιδέες είναι ο στρατός μας...